یکشنبه، مهر ۰۷، ۱۳۸۷

اینجا ایران است

اینجا
فرهادکشان است
خاک سیاووشان است
فرزندکشان است
خاوران است
ایران است
ایران خاوران
خاوران ایران
زندان آزاد
آزاد زندان است
اینجا فریادها
همسان است

شنبه، مهر ۰۶، ۱۳۸۷

گیلکی چاردانه

بوگو یارا کی تی یــــاری تی پیشکش
تی یاری با تی غمخواری تی پیشکش
نوا هرشب آمون با نــــــاز می خواب
کی آخوابو او بیــــــداری تی پیشکش
.

پنجشنبه، مهر ۰۴، ۱۳۸۷

اندوه

در اندوه خودکشی دخترکی یازده ساله
که مرگ را به زندگی غم انگیزش ترجیح داد

آه اگر کور و کری بودم
بی خیال
که بود و نبود لقمه ای
آب از سر گذشته می نمود
دردی نبود این سان

..........4

ماه
یک آسمان آغوش گسترده بود

انتظارتاب نیاورد

چهارشنبه، مهر ۰۳، ۱۳۸۷

..........3

دریا
آبستن
طوفان است!
وای
لمیده
مست
ساحل....

..........2

فریادها
سیلاب کشانند بر دوش
از گذر اینهمه فاجعه

بیهودگیست
پندارها
که گلوله
دهان بسته است

دارهاهوار هیچ خشمی انکار

دوشنبه، مهر ۰۱، ۱۳۸۷

................

چون گردبادی گریزان خیال
ایستا درختی
شبحواره
مست
منگ

یکشنبه، شهریور ۳۱، ۱۳۸۷

اگر نباشی با من

هیچ برگی
بر شاخه ای نخواهد ماند
هیچ خشتی
بر خشتی
فصلی به فصلی
و انگیزه ای
که گامی
به راهی

نه!
هیچ اتفاقی نخواهد بود
روزگار و زندگی انتظار
اگر که
باشدت دریغی
و حسرتی مرا
که
نباشی با من
.

پنجشنبه، شهریور ۲۸، ۱۳۸۷

نشانی برای کسب آگاهی از آثار چاپ و منتشر شده


علاقمندانی که مایل به دریافت آگاهیهای بیشتر در مورد کتابهای من هستند بروی پیوند زیر کلیک کرده و با همان نشانی تماس بگیرند:




با سپاس و مهر

گیل آوایی

چهارشنبه، شهریور ۲۷، ۱۳۸۷

چی گوفتان دری



بازام دیل کئ دیوانه بوستان دری
جه ناله کرا دیما شوستان دری
بازام کی خیاله مرا شون دری
مرا تاسیانی جا کوشتان دری
عجب روزیگاره! جوخوفتن نشا
جه دوری هاچین گورشابُو فان دری
بوبوستی کرا لاته بی جا جیگا
جمختی آخه تاسیانی چی خاندان دری
چره ولولا بوسته می جان دری
می سینا تی پا جیر دمختان دری
نی یه، نه، نی یه می وطن می جیگا
دمردم می رُو تو فکلاشتان دری
گیل آوایی تام توم بزن چومه زار
آویری، آویری، چی گوفتان دری

ما بئ پولان دربدر اینجا فتاده ایم‎ ‎

ما بئ پولان دربدر اینجا فتاده ایم
همراز فقر وهم نفس نانه پاره ایم
ما را کوپن بوعده خرمن نموده اند
ما آن حواله ایم که با شاخ مانده ایم
جا بهر ما به کارتن خالئ بزیر پل

استفتاء هسته ای

پیشگاه منارک حضرت آیت الله جیب عبا گشادتربادا

نظر به عبادات و اطاعات بی چرا زندگان و قبول دعاها در محضر باریتعالی، استدعا داریم حضرت ایت الله نظرشان را در مورد انرژی هسته ای اعلام نمایند تا مومنان در اطاعات و فرایض دینی اشکالات هسته ای و شرعیه نداشته باشند؟


فتوای حضرت آیت الله جیب عبا گشادتر بادا:

راه حل

راه حل علمای اعلام و فقهای بلاد اسلامی:
در پی دعوت دولت جمکرانی و صاحب زمانی از علما اعلام و فقیهان عالیقدر بلاد اسلام و حوضه های علمیه برای حل مشکلات روز افرون ناشی از ضد انقلاب، راه حل زیر به دولت و برادران و خواهران قوای چند گانه از سوی علمای اعلام حوضه های علمیه ارائه شده است:

ان کس که ربود از همه کس نان و نوایی

ان کس که ربود از همه کس نان و نوایی
یا از سر تزویر بتن می کند عمامه عبایی
آن کس که همه عمر بجز مفت نخورده است
.

یکشنبه، شهریور ۲۴، ۱۳۸۷

عصبانی

- چرا اینقدر عصبی هستی؟
- چرا نباشم؟
- خب خیلی چیزا هست که میتونه دلیل خوبی باشه که اینقدر عصبی نباشی
- مثلا
- باید خودت ببینی که چطور میتونی عصبی نباشی
- من دیدم که عصبی هستم
- چی دیدی؟
- همه چی! هر چی که بخوای
- مثلا
- ای بابا تو چرا حالیت نیست
...

شنبه، شهریور ۲۳، ۱۳۸۷

جوخوفته داد - داستان گلیکی با برگردان فارسی -

آ داستان پیشکشه ماران و پئرانه تهئ دسته
مئ خاکه کئ ایتا دونیا عاطفه یو مهره مرا
زندگئ یا معنا ببخشده ولئ غارت بوبوستده یو
بئ پناه بمانستد. بوجور نیشینانه فریبکار و
بئ وطن سیاه روزگاره آشانا رقم بزه دارده.
ببه او روز کئ آمئ خاکه مئن همه چئ ایتا
اندازه قسمت ببه. تنگدستئ و بئ پناهئ
پاک چینا ببه.
گیل آوایئ

خیلئ زماته کئ نه خوزیمینه سر بیجاربکاشته داره یو نه خو خانه مٍن خوپایا درازا گود! یاده او روزان کئ دکفه مرداکه پاک تورابه! اونه دیل شواله کشه تومامه اونه جانا گورشا کونه!
وختئ ایشکوره برنجا دینه کئ زنائ تئ یانه مٍن اورشین کونه خو چومانا فوچینه چوبئ صوندوقا یاد آره کئ دومسیا برنج مورواریده مانستن چوما قاقا گودئ یو کیشکانه ره فوگودئ! بازین کولشکنا کئ خو کیشکانا خو دور جیما گوده بو ناز دایئ زناکه صدا تومامه جایا پورا گودئ کئ داد زه یئ:

لبخند و دار

خوابش گرفته بود. دیر وقت بود. مثل هر شب روبروی تلویزیون دراز کشید تا خوابش بگیرد. بلند می شود. بطرف اتاق خواب می رود. چشمهایش را نیمه باز نگه می دارد تا خواب از او نگریزد. لباسش را در می آورد. بروی تخت دراز می کشد. لحاف را با حالتی که دارد به خواب عمیق فرو می رود، برویش می کشد. چشمانش را می بندد

جمعه، شهریور ۲۲، ۱۳۸۷

مُشتخشم

نمی شود گشاده دست باخته مُشتخشم
زراه بی گذر گذشت
به گاه مرگ آفتاب
تنیده گزمگاه ره به راهوار بستگان

به آه و ناله و دریغ
به پند و آیه
شب به شب نشستگان
چه باید ار بمانی پا به پای سنگ گشتگان

گذر زراه بی گذر
چنین!؟
ببین!
اگر که بایدت چو جاری روان به بودنی
هوار زندگی به زنده بودن است
وگر که لحظه ای، دمی
بیارزد از فسیل واره ماندگی
.

پنجشنبه، شهریور ۲۱، ۱۳۸۷

دو تاسیانه

1
گفتم امروز
بی خیال تو سرکنم
نگاهی در آنسوی آینه گفت:
خر خودتی!
...
2
خواب
که می گریزد
خیال
پای می کوبد!
.

چهارشنبه، شهریور ۲۰، ۱۳۸۷

کورسو

سياهئ شب چنان بود كه هيج جا را نمئ ديد. كورمال كورمال راه مئ رفت و گاه بئ آنكه بداند روئ چه چيزئ پا گذاشته است، آنچنان ليز مئ خورد كه با كله بزمين مئ افتاد و ناسزایئ نثار تاريكئ و شب ظلمانئ مئ كرد و بلند مئ شد.

خواب دیدم

گویئ که شوق همه دنیا را در من جمع کرده اند. چنان بئ تاب و بئ قرار منتظر فرود هواپیما هستم که شلوغئ هائ دور و برم را حس نمئ کنم.
از پلکان هواپیما با سرعت پایین مئ روم. خاک وطن را به شوقئ بئ مثال مئ بوسم. حمید مرا بلند مئ کتد و با لبخند آمیخته به اشکئ است که مرا دلدارئ مئ دهد.
نمئ دانم چطور از ترمینال اتوبوسها سر در اوردم. حمید مئ خواهد شب را در تهران بماند که دادم در مئ آید:

سه‌شنبه، شهریور ۱۹، ۱۳۸۷

پارادوکس

خیالت
پر پرواز
.
روزگار
گره ای هماره
.
آه
پارادوکیست
نه راه پیش
نه پس
.

دوشنبه، شهریور ۱۸، ۱۳۸۷

مگر به خشمی، مگر به رزمی

کجا توانم
که سر گذارم
شب سیاهی
در این ره بی سوار حسرت

کجا توانم
فرو بشویم
ز روح زخمی
که دارها
سر ِ گذرها
چه داغها که بر نیارم
زبار اندوه رفته بر دار

یکشنبه، شهریور ۱۷، ۱۳۸۷

بیگانه آشنایی چون من

تقریبا روزهائ پایانئ دوره زبان بود. آن روز چهارمین نفرئ بودم که مئ بایست درباره موضوعئ برائ همکلاسئ هایم، صحبت کنم.
برنامه به این ترتیب بود که هریک باختیار موضوعئ را بر مئ گزید و در نوبت خود آن را برائ همه کلاس باز مئ گفت.
تخته سیاه بزرگ و متحرکئ روئ دیوار کلاس نصب شده بود که کوچک و بزرگ مئ شد و نیز بتناسب قد هر نفرئ که مئ خواست بروئ آن بنویسد، مئ شد آن را بالا یا پایین برد. صندلئ ها در سه ضلع کلاس ردیف شده بود. یک ضلع خالئ را میز و صندلئ معلم پر کرده بود که معلم بروئ آن پشت به تخته سیاه و رو به کلاس مئ نشست.

شنبه، شهریور ۱۶، ۱۳۸۷

بروی بلکن خانه ام در هلند یا مخفیگاهی درتهران!

بهر شورش آمده ام

من از میانه ی خونـــــــــــها و آتش آمده ام
زسوگ سرخ وش ِخــــــــــاورانش آمده ام
شرار خشم رفیقان به کوله دارم بـــــــــــاز
کزآن میانه به شعروتـــــــــرانه ش آمده ام
هوار من ز بلندای بوسه بر خورشـــــــــید
سحر گهان بشنو شورشـــــــــا نش آمده ام
رفیق دربدر ای خشم خفته در فریـــــــــــاد
به راهوار هزاران ســــــــــــیاوش آمده ام


چوتو نیدینم

چوتو تانم فوچینم چوم تی خوشــــکيله نيدينم
چوتو شـــبان نودوجم چوم تی سو زنه نيدينم
هاتو شبان دتابه آســــــــــمان می الله تی تی
چوتو تی او پریشان مویه جنـــــــــگله نيدينم
نوگو مرا نوا خواستن، نبم دبــــــــــاخته آوير

پنجشنبه، شهریور ۱۴، ۱۳۸۷

خیال

هزار خیالم هست
حتی آینه نیز نمی دانم
ترا در من
یا
مرا در تو!

آه
که دیوانگیست اینهمه بی قراری
.

هستیم ما

به آب و آتش بود
خشمآگینه گذر ِ مشت و درفش
و خاک
وامدار سیاووشان سربدار

های
از چه خموده
بیهودگی می کاری
به گامهای نا استواری
کاین آب
جاری تا یک دریا
آرزوست سبز

وین آتش
پایکوبان ِ به لج
رقص پایداریست
از کوه
تا دشت
از دشت
تا بی کران رزم

آه
نگاه کن
در آینه ی آب
سربدار
ایستاده ایم به صف
تا در ِ این روزگار
بر همین پاشنه بچرخد

سه‌شنبه، شهریور ۱۲، ۱۳۸۷

تنهایی

...>
آه
به چه فریادی
دل باخته ام!